A mask

Sculptor Theo van Rijn states on the masks by Rdecker in 1949: "Rdecker is een natuurtalent, dat argeloos opvangt en vele dingen omzet tot een eigen visie. Hij is kinderlijk ontvankelijk, eerder naef dan bewust zeker. Ik wil hierin liefst geen genialiteietn zoeken, want dit veronderstelt een bewust-zeker overzicht en inzicht in alles en vooral geen naeveteit, maar wel wil ik in hem een visionnair zien. Zijn maskergelaten zijn zwoel-zwevend van natuurlijke zinnen, die het levensgeheim in zich opsluiten; soms worden zijn vrouwengezichten geheel doorzengd van een stil droomleven. Zij ademen argeloze levensvreugde, wanneer de natuur strijdloos tot rust is gekomen, en zijn geheel overgegeven aan de op- en neergang van de levensdroom. Zij bedoelen niets in hun werkelijkheidszin dan alleen maar stil voor zich uitleven en zich tot wasdom voelen uitrijpen. Een natuurlijk zelfstandige groei, een uitsraling van verstilde schoonheid. Hierin voelen we Rdeckers levenswonder en het levensgebeuren. Gelaten van droefheid, van verlangen, van verheugenis en van een grote vredelievendheid." [In short, Theo van Rijn characterizes Rdecker as a naive visionary, looking at the world guilelessly rather than conciously. His masks reflect a harmless happiness, full of natural senses and enclosing the secrets of life. They have surrendered themselves to the ups and downs of the dream of life, radiating independent growth and standing beauty. In them Rdecker expressed the wonders of life, resigned in sadness and desire, lost in a great peacefulness.] (cf.lit: Theo van Rijn, Nederlandse beeldhouwers, Amsterdam-Brussels 1946, p. 35).

See colour illustration and front cover illustration