This lot is offered without reserve and will be so… Read more

HERMAN VAN VEEN, ALSO KNOWN AS CINCO, ALIAS THE CAP (1921-2005) 'His world was Amsterdam, the city he knew inside out. From top to bottom, high to low, from small to big and from left to right. He moved in the fast world of racing cars (the 'Van' of Gerard van Lennep), politics (he had his own one-man party, 'Amsterdam Road Safety'), contemporary art (Galerie Krikhaar) and real estate (Babs Persoons), but his home from home was the old-fashioned smoky pub. He knew everyone at Café Hoppe, Luxembourg and Zwart, just as he knew everyone at the Bonte Paard - executives, politicians, beer brewers and the girl behind the bar. Cinco loved people and understood them. He kept in touch with a large circle of friends. How often did he phone - and not only me: 'Boss, it's the brewer's birthday today. Give him a call, won't you?' And how many of us would open our letterboxes to find notes scribbled on beer mats. He must have written hundreds of them. It was the start of a correspondence that we kept up for decades. Whenever I left Amsterdam, either on business for the gallery or to paint in the south of France, I'd send him crazy postcards and he would let me know how things were going in Amsterdam. But at the same time he would put rubbish from the flea market in the gallery window, where people expected to see a good CoBrA - until a neighbour tipped me off, and of course Cinco knew it was out of line. The art trade would not have been the same without him. He went to all the viewings, the small auction houses and the big ones, and without anyone realising he put together a good collection of art, part of which was sold at Christie's a few years ago. To his own surprise there was even a nice Jan Sluijters among them. The ones he kept were the ones he liked best: the beautiful Piet van der Hem, Lizzy Ansingh's painting of a porcelain figure, and those small, intimate works by Harm Kamerlingh Onnes. Cinco would have felt at home in the late nineteenth, early twentieth century, in his three-piece suit, his cap and the pocket watch always at hand, which he would lovingly produce from his jacket pocket to play a little melody. He was a gentleman, a man of the clock, with a sense of timing right up to the end. We miss him. Herman Krikhaar HERMAN VAN VEEN, OFWEL CINCO, ALIAS DE PET (1921-2005) Zijn wereld was Amsterdam, de stad die hij op zijn duimpje kende. Van hoog tot laag, van klein tot groot, van links naar rechts. Hij werkte in de snelle wereld van raceautos (Van van Gerard van Lennep), de politiek (had zijn eigen eenmans partij Veilig Verkeer Amsterdam), de hedendaagse kunst (Galerie Krikhaar) en het onroerend goed (Babs Persoons), maar zijn huiskamer was de ouderwetse bruine kroeg. Hij kende iedereen in de Hop, de Lux, en bij Zwart, maar ook in het Bonte Paard. Of het directeurs waren, politici, bierbrouwers of het meisje achter de bar, Cinco hield van mensen en begreep ze. Hij zorgde dat het contact met zijn uitgebreide vriendenkring hecht bleef. Hoe vaak kreeg - niet alleen - ik zo'n telefoontje : Baasje, de brouwer is vandaag jarig; moet je wel even bellen! en hoe velen werden niet verrast met een volgekrabbeld bierviltje in hun brievenbus. Hij schreef er honderden. Het was misschien het begin van onze decennia lange correspondentie: in alle jaren dat ik voor de galerie op stap was, of aan het schilderen in Zuid Frankrijk, stuurde ik hem de gekste gemodificeerde ansichtkaarten en hij berichtte mij over het wel en wee van Amsterdam. Maar onderwijl zette hij wel zijn eigen, op het Waterloo plein gekochte rommel te koop in mijn etalage, waar een goed CoBrA werk hoorde te hangen. Totdat ik een keertje werd gewaarschuwd door een buurman en natuurlijk begreep Cinco dat het niet klopte. Cinco was niet weg te denken uit de wereld van de kunsthandel: de grote en de kleine veilinghuizen, hij bezocht alle kijkdagen en verzamelde ongemerkt een mooie collectie, waarvan een deel al een paar jaar geleden bij Christie's werd geveild. Tot zijn eigen verbazing bleek er nota bene nog een mooie Jan Sluijters bij te zitten. Aan wat hij heeft gehouden, was hij ongetwijfeld het meest gehecht: de prachtige Piet van der Hem, het poppenschilderij van Lizzy Ansingh, en zeker ook die kleine intieme werkjes van Harm Kamerlingh Onnes. De late negentiende, begin twintigste eeuw was de tijd waarin hij zich ongetwijfeld goed had thuis gevoeld in zijn driedelige pak, zijn pet en de knol, het zakhorloge, dat hij altijd bij zich droeg, en liefdevol uit zijn vestzakje haalde om een melodietje te laten spelen. Hij was een gentleman, een man van de klok, met gevoel voor timing, en dat tot op het laatst. We missen hem. Herman Krikhaar

Piet van der Hem (Dutch, 1885-1961)

Spanish ladies in a carriage

Details

Piet van der Hem (Dutch, 1885-1961)
Spanish ladies in a carriage
signed, dated and inscribed 'P van der Hem/Madrid -'14' (lower left)
black chalk, watercolour and gouache on paper
75 x 98.5 cm.

Special notice

This lot is offered without reserve and will be sold to the highest bidder. Christie's charge a premium to the buyer on the final bid price of each lot sold at the following rates: 23.8% of the final bid price of each lot sold up to and including €150,000 and 14.28% of any amount in excess of €150,000. Buyers' premium is calculated on the basis of each lot individually.

More from PICTURES WATERCOLOURS AND DRAWINGS

View All