Verschoven achthoeken no. I

Ad Dekkers applied colours, like in the present lot, only a few times in his carreer. Verschoven achthoeken is the last of his reliefs that were based on the principle of shifted flat forms. Blotkamp comments on this principle: "Het wetmatigheidsprincipe dat hier optreedt is van het simpelste soort, de herhaling van n vorm. Dat principe had hij enkele jaren tevoren door Zero leren waarderen en toepassen, en vervolgens bijgesteld door de vormen niet meer naast elkaar maar op elkaar te plaatsen. In de reeks Variaties op cirkels, in de Verschoven kwadraten en Verschoven driehoeken was herhaling steeds gecombineerd met regelmatige verkleining en ook met bepaalde compositorische ingrepen. Bij Verschoven achthoeken zijn deze complicerende factoren achterwege gelaten. Het relif is zeer vlak en opgebouwd uit slechts drie lagen, achthoeken van gelijke grootte die ten opzichte van elkaar een paar centimeter zijn verschoven.
In visueel opzicht maakt dat veel verschil. Bij de genoemde oudere werken werd de blik van de toeschouwer sterk naar het centrum of verschillende centra geleid. De suggestie van beweging en ontwikkeling liep van buiten naar binnen. Bij Verschoven achthoeken volgt het oog de beweging die zich op de rand van het relif voltrekt, rondom de leegte van het middenveld. Er is een gespannen verhouding tussen de gearticuleerde rand en het open vlak, een visueel effect dat des te sterker werkt omdat Dekkers een groter formaat heeft gebruikt dan voorheen. Het relif is ruim anderhalve meter in doorsnede." (Blotkamp op.cit., p. 89)